Ik wil kinderen een plek bieden waar ze zichzelf mogen zijn! Waar ze hun verhaal kwijt kunnen! Waar niets gek is en alle emoties er mogen zijn, alles wat op dat moment gevoeld wil worden of juist niet, alles is oke!

​

Als een kind en zeker als pubermeisje had ik graag iemand gehad die ik alles kon zeggen, waar wat ik voelde dacht en deed niet gek was. Maar ook iemand die me in al mijn onzekerheid ging helpen zoeken wat ik wel kon, wat mijn goede en mooie kwaliteiten waren. Iemand die mij het gevoel kon geven dat ik mee telde en het zeker waard was om er te zijn!  En als we onszelf de moeite waard vinden zien we dat ook weer bij de ander en wordt het leven ook de moeite waard.

​

Een aantal jaren geleden werd mijn blik gevangen door een klein meisje die alleen aan het spelen was. Haar oogjes zie ik nog zo voor me, deze waren leeg en dof. Haar mondhoeken lachten, maar haar oogjes verraadden haar eenzaamheid en ongelukkig zijn. Dit meisje was voor mij een spiegel om te zien, hoe mijn eigen ogen niet meer straalden.

​

Door dit meisje werd ik me bewust dat ik heel graag kinderoogjes zie stralen. Als kindercoach word ik zielsgelukkig als ik de twinkel in kinderoogjes mag laten blijven of weer terug mag vinden! Gewoon door ze te laten zijn!

​

Samen met de kinderen, hun weer laten geloven in zichzelf en dat ze vol zelfvertrouwen het volwassen leven in kunnen gaan.

​

Als kinderoogjes stralen, straal ik met ze mee

​

​